ძალიან დიდი ხანი მინდოდა ახალი პოსტის გამოქვეყნება, მაგრამ თავს ვიკავებდი, ძალიან ბევრი აზრი მიტრიალებდა თავში, მაგრამ ზოგიერთ რაღაცაში ვიცოდი, ზედმეტად სუბიექტური ვიქნებოდი, თუმცა აქ სრული უფლება მაქვს ვიყო სუბიექტური, მაგრამ მაინც თავი შევიკავე, დაველოდე, სანამ ჩემი არეული ემოციები ცოტა ჩაცხრებოდა და დავიწყე...
რა დავიწყე? აი, აზრზე არ ვარ... ახლა დასრულდა საქართველოს ჩემპიონატების პირველი ტურები, გოგოებსა და ბიჭებში. დასრულდა ცოტა მოსალოდნელი შედეგებით, ყველა გუნდის წინასწარ მომზადებას რომ გადავხედოთ. ჩემთვის ეს ჩემპიონატი ძალიან უჩვეულო იყო. ერთწლიანი თუ წელიწად-ნახევრიანი პაუზის შემდეგ ისევ ვითამაშე. ეს ჩემთვის პირველი თამაშის წინ მოთელვის დროს გავაცნობიერე... ნუთუ ისევ... მაგრამ ახლა სულ სხვა განცდები მქონდა.
თითქოს გამოცდილი რომ გქვია (მხოლოდ საქართველოში და მხოლოდ ახლა თუ იტყვის კაცი ასეთ რაღაცას) და ხვდები, რომ იმას ვეღარ აკეთებ, რაც შეგეძლო, ეს გულს მწყვეტდა, ამასთან შეგუება ცოტა რთულია, თუმცა ვფიქრობ ყველაზე ხალისიანი მოთამაშის სტატუსი უნდა მომანიჭონ (მხოლოდ მარი დანელიას შემდეგ:)), მე მაინც მიხაროდა, რომ ვთამაშობდი, ეს ხომ ფრენბურთია :) ვიცი, რამდენიმე მოთამაშე განსაკუთრებით გამიგებს.
მართლა მიხარია, როდესაც გოგოები რთული ტრავმების შემდეგ ნელ-ნელა ბრუნდებიან, რომ ისიამოვნონ ფრენბურთის თამაშით. ვისაც ეს პროცესი არ დაუწყია, წარმატებებს ვუსურვებ :)
ჩემპიონატამდე, კარგად მახსოვს, ფრენბურთის ჭუჭყიან სამზარეულოზე ვწერდი, რომელშიც ყარდა დახურულ კარს მიღმაც კი და კარი რომ შევაღე, მართლა არ შევმცდარვარ! :D ეს ყველაფერი ნათლადაც დავინახე, მაგრამ არ ვიმჩნევ და ვაგრძელებ გვერდის ადმინისტრატორობას და ვცდილობ ტაქტიანი ვიყო. ფრენბურთელებო, ვიცი, რომ ცოტანი ვართ, მაგრამ ყველანი ცალ-ცალკე საყვედურს როცა აცხადებთ, იცით რა ბევრნი ხდებით? :) რა თქმა უნდა, მე ვერ და არ ვიქნები ობიექტური, მაგრამ ყოველთვის
ვცდილობ რაღაც ჩარჩოებში მოვიქციო თავი, რომ არავის შევეპასუხო. მოდით, ამით ცუდად ნუ ისარგებლებთ :)
საქართველოს ქალთა ჩემპიონატის პირველი ტური, ამ ბოლო დროს, უფრო გაცნობითი ხასიათის არის ხოლმე. ეს ტრადიცია 2 წელია რაც დამკვიდრდა და რთულია ფინალამდე რეალურად გადაანაწილო ადგილები გუნდებს შორის. ყველაფერი დამოკიდებულია მომზადებაზე, ხასიათსა და ბედზე :) ბიჭების უმაღლეს ლიგაში მსგავსი რაღაცები ნაკლებად ხდება ხოლმე. ასე როოოომ... ყველაფერი წინ არის, გოგოებო. იმედი მაქვს, მეორე ტური და ფინალი ბევრად სანახაობრივი იქნება. წარმატებები ყველას!
მაგრამ წარმატება ახლა არა მარტო ჩემპიონატის გამო გვჭირდება... 16 დეკემბერს არჩევნებია, საქართველოს ფრენბურთის ფედერაცდიის პრეზიდენტის არჩევნები. კარნდიდატურა მხოლოდ ორი ვიცი, ნეტა მატრიარქატი დაისადგურებს ფრენბურთში თუ პატრიარქატი.
მე პირადად მატრიარქატის მომხრე ვარ :) ახლა პირდაპირ კი ნუ გამიგებთ, რომ ბიჭების ჩამოშორებაზე ან მსგავს რამეზე ვსაუბრობ, მე ახლა პრეზიდენტზე მაქვს აქცენტი. ჩემი აზრით, ჯობია მოვიდეს ის ადამიანი, რომელიც იქნება პატიოსანი და მე კარგად ვიცი ვინ არის კანდიდატებს შორის პატიოსანი. მე ვიცი რომელი კანდიდატი არ დაიწყებს განზრახ რომელიმე გუნდის წინააღმდეგ მთელი ფედერაციის ძალების მიმართვას, როგორც ეს ერთ დროს თბილისის ფედერაციის წარმომადგენლებმა გააკეთეს და დაიშალა მართლა ძალიან კარგი გუნდი. მე ვიცი, რომელი კანდიდატი არ დაიწყებს საზღვარგარეთ გაშვებული მოთამაშეების ტრანსფერის ფულის მოტეხვას, ჯიბეში ჩადებას და ამის გამო დიდი პრობლემებისა და გაუგებრობის წარმოქმნას. მართლა ორივე კანდიდატს პატივს ვცემ, მაგრამ უბრალოდ ვიცი, რომელი არ ჩაიდებს ჯიბეში დაუმსახურებელ ფულს და არც სხვას მისცემს ამის საშუალებას. (ანუ მეორეზე პასუხისმგებელი ვერ ვიქნებიიიი არ ვიცი :) ) ეს კი ჩვენი მთავარი ტკივილია.
როგორც ყოველთვის :))
No comments:
Post a Comment